Αφού ξεπροβοδίσαμε τον πρώην συμπαίκτη μας, φίλαθλο μας, αλλά πάνω από όλα φίλο μας στην τελευταία του κατοικία, σήμερα η ομάδα μας αγωνίζεται σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι στο Γεφυρούδι και θα πρέπει όλοι οι ποδοσφαιριστές να αγωνιστούν για ένα λόγο παραπάνω, για να αφιερώσουμε την νίκη στον Δημήτρη που τόσο άδικα και γρήγορα έφυγε από κοντά μας.
Καλό ταξίδι.
Είναι τραγικό να θυσιάζονται τα παληκάρια μας στον σύγχρονο Μινώταυρο της ασφάλτου..... είμαι συγκονισμένος απο την άδικη απώλεια και του Δημήτρη αλλά περιδιαβαίνοντας συχνά τους ψυχρούς διαδρόμους των κοιμητηρίων στο χωριό μας νοιώθω εξαιρετικά θυμωμένος γιατί βλέπω απο την εποχή που ήμουν και εγώ νέος μέχρι σήμερα αναρίθμητες μαρμαρινες πλάκες με ανόματα νέων παληκαριών που με μηχανάκια ή αυτοκίνητα έχασαν την ζωή τους στους δρόμους... και σκέφτομαι το τραγικό της απώλειάσ τους αλλά και τον απίστευτο πόνο που αναπόφευκτα έδωσε η απώλειά τους στις οικογένειές τους και στους ανθρώπους που τους αγαπούν... και αυτός ο πόνος είναι πόνος μιάς ζωής... βλέπω μαυροφορεμένες μανάδες και αδελφές να καθαρίζουν κλαίγοντα; λευκά μάρμαρα, όταν θα έπρεπε να σιδερώνουν χαρούμενες λευκά πουκάμισα... πρέπει να κάνουμε λοιπόν όλοι κάτι να σταματήσει αυτή η απίστευτη θυσία... να μην επιτρέψουμε ξανά να οδηγήσει παιδί η νέος σε συνθήκες εκτός ελέγχου... χωρίς ασφάλεια... να μην οδηγήσουμε εμείς αλλά να μην αφήσουμε ούτε τον φίλο, ή τον συγχωριανό μας να το κάνει με όρους επισφαλείς... να μην ξανακλάψουμε για άλλο παληκάρι μας να μην βυθιστεί άλλη οικογένεια στο πένθος και τον άφατο πόνο της απώλειας..
ΑπάντησηΔιαγραφή